...Een verslag dus.

Het lijkt een ademhaling geleden, maar er zijn alweer bijna twee weken voorbij. Tijd gaat nogal vlug hier, hoewel dat niet zo voelt als je op school zit.

Die vrije woensdag ben ik met Sanni naar La Festa gegaan. Het was echt bloedheet en je zou kunnen zeggen dat we nogal veel gegeten hebben. Zoals iets wat ze hier bingsu noemen (빙수; moet je maar eens googlen), een normaal ijsje voor Sanni, een soort rijsthamburger die trouwens verbazingwekkend goed te kanen zijn, normale chips en tteokbokki (떡볶이). We hebben ook heel veel water gedronken en we zijn naar Lake Park geweest. Lake Park ligt vlak naast La Festa en zoals de naam al aangeeft is het een meer. Je kunt er niet echt in zwemmen, want volgens mij is het er vrij goor. Je kunt er wel omheen wandelen, wat we dus ook hebben gedaan. Helaas kwamen 94782094720347290 andere mensen ook op dit idee. In het park hadden ze ook hele hoge schommels, waar je staand op moest schommelen. Er lag een grote plas water onder de schommels, waardoor je je niet kon afzetten en het dus wel staand moest doen. Er was een man die goed Engels sprak en ons aansprak. Hij zei dat hij vond dat we een Engels accent hadden, dus we voelden ons enorm gevleid, zelfs al weten we dat het niet waar is.

Donderdag moest ik helaas weer naar school. Het was een beetje saai, een probleem dat ik oploste door gewoon een uur of vier te slapen. Samen met Madison heb ik die dag een springtouw gekocht, zodat we misschien zelfs eens konden gaan exercisen. 's Avonds bleef ik tot tien uur, zoals altijd op donderdag, en dat was wel aardig. Twee van m'n klasgenoten speelden een spel waarbij je steen, papier schaar speelt. Als je wint, zet je een stap naar achter, en de verliezer een stap naar voren. Dan doe je weer steen, papier, schaar en gaat de verliezer weer een stap naar voren en de winnaar weer een naar voren. Zo moet de verliezer zich steeds verder oprekken. Het was dus erg leuk om te zien.

Vrijdag had ik dus opnieuw vrij. Dit keer kwamen Jan (USA) en Gertruda (Litouwen) vanuit Seoul eens onze kant op. Maddie, Sanni en Andrea waren er ook dus we waren met z'n zessen. Voor de honderdduizendste keer besloten we naar La Festa te gaan, want daar is het wel zo'n beetje te doen in deze omgeving. Ik heb eerst samen met Sanni en Andrea super vreemde foto's gemaakt (voordat de andere drie kwamen). Toen we met z'n zessen compleet waren, gingen we iets doen dat Disco Pang Pang heet.
Dat is een soort pretpark attractie, maar dan gewoon binnen in een winkel. Aangezien we met zes uitwisselingsstudenten waren, vond de DJ ons geweldig. Hij wilde al onze namen en nationaliteiten weten. Sommigen van ons hadden het al eerder gedaan, en die zeiden; goed vasthouden. Nou, ik ben blij dat ik geluisted heb, want ik was de hele zaal doorgevlogen. De volgende dag had ik overal blauwe en beurse plekken, maar het was het wel waard.

http://www.youtube.com/watch?v=MhUhMK0c3Vg

Kijk het een stukje en je krijgt het idee.
Daarna moesten Sanni en Andrea helaas weg, waarna we met z'n vieren overbleven, opnieuw bingsu (...; echt joh, google het) aten en daarna ook avondeten naar binnen schoven. Het nadeel aan Koreaans eten is dat het vaak zo goedkoop is... Daarna moesten ook Jan en Gertruda weg, dus gingen Maddie en ik naar huis en haalden ons springtouw tevoorschijn. We hebben een flink potje staan springen, al zeg ik het zelf. Was m'n biomoeder ook ontzettend dankbaar voor het kleine flesje deet (anti-muggen zooi), want je hebt hier echt miljoenen muggen.

Zaterdag heb ik uitgeslapen en ben daarna met m'n moeder en haar vriendin met kind, door E-Mart gestrompeld. (Ja, ik had spierpijn van het touwtje springen, ik wil het er niet over hebben.) 's Avonds kwamen ze ook nog eens langs voor het eten. Toen had ik het wel weer gezien met het kind, want hij is ontzettend verwend en luidruchtig. Heb lekker snel m'n rijst naar binnen geademd en ben naar m'n kamer gevlucht.

Zondag ben ik met Maddie naar Geumchon en Ilsan gegaan om cadeautjes aan te schaffen voor bepaalde Nederlandse familieleden. Hier zijn de winkels namelijk wél op zondag open (behalve uiteraard het postkantoor. Doordeweeks sluit die altijd om half vijf, precies als mijn school ook eindigt). In Ilsan zagen we Jonathan (de leraar bij wie ik co-teaching lessen volg) met z'n vriendin. We zien die man echt de hele tijd, het wordt bijna irritant.
Op de terugweg naar Paju, kwam verdomme het halve leger de bus in. Sommigen gingen zelfs zitten terwijl er oudere mensen stonden! Ik weet niet hoe dat in Nederland zit, maar in Korea is dat eigenlijk not done. Maar Maddie en ik, hoeveel spierpijn we (nog steeds, ja) ook hadden, bleven lekker staan. (We keken ook totaal niet naar de gezichten van de legerjongens en wie de leukste was ofzo hoor, echt niet. Hoe kom je erbij.) Terug in Paju (waar ik dus leef, zeg maar) hebben we vlees gegeten in een klein restaurant. Echt super lekker en zwaar goedkoop.

Maandag begon het feest weer en konden we lekker vroeg opstaan en naar school. De week ervoor was ik klaar met m'n Koreaanse boeken en dus had ik niet zoveel te doen. Beetje herhalen en proberen meer te slapen in verkrampte houdingen dan gewoonlijk. De jongen die naast me zit, praat Engels als ik in de buurt kom (maar niet tegen mij, tegen anderen, zodat ik het wel kan horen). Voorheen was z'n favoriete woord 'asshole', maar die dag overtrof hij zichzelf met 'fucking bitch'. Dat was zo'n beetje het meest interessante van de hele dag. En na school en muziekles, hebben Maddie en ik wederom onze trieste spiertjes getraind.

Dinsdagochtend het eerste uur ging ik voor het eerst sinds tijden naar co-teaching. De meisjes van 2-5 waren aan de buurt en daar heb ik toevallig vriendinnen in de klas. Het was dus eindelijk gezellig. Sommige klassen van co-teaching skip ik tegenwoordig, omdat de mensen te stom zijn voor een leuk gesprek en ik vaak na vijf minuten al zin krijg om mezelf op te knopen. Het tweede uur hadden m'n klasgenoten een soort toets Chinees in het computer lokaal. Daar waren helaas maar 40 computers aanwezig en raad eens wie nummer 41 is? M'n vriendinnen probeerden de lerares over te halen om me in ieder geval in het lokaal te laten blijven, zodat ik me niet zou vervelen, maar de lerares stuurde me toch weg. Dus heb ik een lekkere, stevige dut gedaan op tafel. Tijdens de lunchpauze gingen een paar van m'n vriendinnen terug om hun werk af te maken en dit keer kon ik dus mee. Daar wachtte me een grote schok - op de computers... zit alleen internet explorer. En die was zó traag, dat ik zelfs in een vier uur durende pauze niet genoeg tijd zou hebben om google chrome te downloaden. Het is me dus alleen gelukt om twee sites te bezoeken en drie berichtjes te versturen, in meer dan een half uur tijd.
's Avonds regende het snoeihard. Echt, niet normaal hard. Het onweerde ook. Multiculti Engelse les eindigde vroeg dus ging ik met een vriendin naar 'de brug' (om bij het co-teaching lokaal te komen) om daar naar het onweer te kijken. Die vriendin was helaas wel heel bang, dus lang zijn we niet gebleven.
In de pauze ging ik met een vriendin opnieuw naar beneden, omdat het buiten tenminste koeler was. We keken toe hoe de jongens hun sokken uitdeden en op hun slippers in het water speelden. Een paar van die jongens kende ik en ik wilde meedoen, maar van m'n vriendin mocht dat niet omdat ik een meisje ben. Vervolgens belde m'n zusje om te zeggen dat onze vader me een uur eerder vanuit z'n werk kon ophalen. (Ik had geen plu.) Toen hij en ik in de auto zaten, alsnog volledig doorweekt, zei hij: 'Ik krijg met dit weer toch altijd zo'n zin in kip. Zullen we kip halen en thuis opeten?' Daar had ik natuurlijk niets op tegen. (----:

Woensdag sliep ik de eerste vier uur en de andere drie uur hadden we club. We hadden een nieuwe leraar en we hebben er dus lekker op los getrommeld, het begint nu echt ergens naar te klinken.

Donderdag was het landelijke examendag en dus hadden wij lekker vrij. Samen met Sanni ging ik dus naar Lotte World, hét pretpark. Het was ook erg leuk en zag er mooi uit. Alleen qua attracties...wel een ietsiepietsie beetje saai. Maar goed, we hebben uiteraard ook andere dingen meegemaakt: In de rij voor de botsauto's werd ik gevraagd om met een man op de foto te gaan. Ze hadden blijkbaar een opdracht meegekregen. De zoveelste foto van mij dus, ergens op een onbekende Koreaanse/Chinese camera. Ook zagen we vijf meisjes met een hoofddoek, waarvan er drie voordrongen (net als thuis?).
Toen we wel klaar waren met Lotte World gingen we naar een grote boekenwinkel in de buurt die Koreaanse leerboeken verkoopt. Daar heb ik dus weer een voorraadje ingeslagen voor de komende tijd. En toen ik stond te wachten op de bus, kwam er een andere langsrijden met daarin onder andere een super schattig klein jongetje. Die zei; 'hello!!' door het raam en lachte heel lief toen ik terug zwaaide.

Vrijdag begon ik in m'n nieuwe leerboeken. Ook moest ik meedoen met een opdracht voor literatuur. Die hield in dat we de persoon naast ons moesten beschrijven, qua karakter enzo. Jinwoo, de jongen naast mij, begon dus direct tegen de lerares te jammeren dat hij dat toch niet kon weten, want ik ben hier net en blablabla. Maar de lerares moest er niets van hebben. Helaas voor Jinwoo vind ik hem nogal leuk en screef dus onder andere op dat ik hem schattig vind. (Ja, hallo, het moest in het Koreaans, oké. Ik wilde het wel een beetje simpel houden.) De pauze na de les kwam een vriendin me helpen dingen vertalen die ik niet wist en voorbeelden bedenken. Twee vrouwelijke klasgenootjes vonden het toen een leuk idee om te komen kijken en lezen wat er stond. Vervolgens vonden ze het toen nog leuker om snoeihard door de hele klas te blèren dat ik hem schattig vind. En zeiden daarna ook dat hij helemaal niet schattig is en dat ik het allemaal helemaal fout doe. Als laatste zeiden ze dat ik zo'n rood gezicht had. Nee, zou het. Gek, hoor.
Vrijdagmiddag stelde ik mijn broertje voor samen voetbal te kijken, iets waar we beiden best wel naar uitkeken.

Vrijdag op zaterdag 's nachts om vier uur vond dus de Nederland - Spanje voetbalwedstrijd plaats. Ik was zo stom om pas om één uur te gaan slapen en sliep vervolgens door de hele eerste helft en de rust heen. M'n arme broertje. Zoals gewoonlijk kwam oma om het weekend logeren en dat was dus ook dit weekend. Terwijl zij dus in de woonkamer op de grond sliep, waren wij zachtjes om haar heen aan het juichen.
Vervolgens heb ik misschien nog een half uurtje geslapen voor ik om zeven uur weer op moest. Om half negen begon er op school namelijk een 'special camp' met multiculturele dingen. Ik heb verdomd weinig cultureels gezien, al zeg ik het zelf. Er waren 10 teams en ik zat in team 2. Er waren ook kleine kinderen bij, die op elementary school zitten enzo. We kregen chocolade koekjes te eten en daarna speelden we een spel waarbij je je handen op de middel van degene voor je legt. Ik had een klein kind met vieze vingers vol chocola achter me en een brandschoon wit t-shirt aan. ljfjsljfka;sdjflask Ik haat kinderen.
Mijn literatuurlerares en een paar vriendinnen en klasgenoten waren er ook. Dat was wel onverwacht gezellig. We moesten ook een quiz maken over Vietnam (het culturele stukje dus). De vragen waren allemaal in het Koreaans en je moest dan goed of fout kiezen. Doordat ik gewoon achter m'n vriendin aan liep, kwam ik bij de beste ten terecht. Toen moesten we open vragen beantwoorden op een papiertje. In het Koreaans, over Vietnam, en niemand wist hoe het te vertalen. Voor mij hield het daarna dus vrij snel op. We hebben ook kimbap gemaakt, als lunch. Dat was ook erg grappig.
Na het multiculti gebeuren ging ik met Maddie naar de stad en at per ongeluk frietjes. Vervolgens hebben we rondgehangen in m'n kamer.
's Avonds kwam m'n moeders beste vriendin weer, dit keer met man en kind. We hebben wel lekker gegeten. Wat ook grappig was, is dat m'n moeders vriendin zei dat het jochie me gemist had en me wilde zien, terwijl ik altijd het meest gemeen tegen hem ben.

Aangezien ik maar een paar uur slaap had gehad, viel ik om elf uur voor m'n computer in slaap. Ik had al m'n kleren nog aan, lenzen nog in en m'n tanden niet gepoetst toen ik precies twaalf uur later wakker werd. Dat was wel een beetje een vies gevoel.
Zondag heb ik dus lekker thuis rondgehangen, beetje geleerd en buiten in het zonnetje een boek gelezen. Daar werd ik gebeld door m'n tweede hostmoeder die me vroeg waarom ik haar nooit eens belde.
Ook ben ik minimaal zes keer gestoken op m'n benen, waarvan één keer in m'n knieholte. Da's minder grappig om heel eerlijk te zijn.

Vandaag mocht ik weer lekker naar school en naast Jinwoo zitten, die ik een lolly heb gegeven. Uiteraard een paar uur geslapen. Ben ook naar Maddie's gang (waar haar klas dus zit) gegaan in de pauze. Daar is het veel gezelliger dan in mijn eigen gang. Mensen besproeien elkaar met water en schelden elkaar verrot. Er was één jongen die echt op een hele grappige manier 'asshole' zegt en hij zei het zelfs tegen een leraar om ons aan het lachen te maken. Gelukkig gaf de leraar wiskunde en geen Engels.

Nou dan verder. Als Nederlander zit je hier in een voetbalperiode echt goed. Mensen zijn geobsedeerd met het Nederlandse voetbal. Ze vinden het prachtig als ik zeg dat ik ook ga kijken en geven me complimenten omdat ons land goed voetbalt.
De lengte van de rokjes verschilt inderdaad heel erg. Die van mij is zelfs wat langer dan sommige anderen. Je mag hier niet in een topje lopen, maar als je benen tot aan je kruis te zien zijn, maakt dat niets uit. Ook naaien ze wapperende stukken dicht, zodat jongens niet onder hun rokje kunnen kijken (maak 'm dan gewoon wat langer!!!!). Maar mij maakt het eigenlijk niet zoveel uit, dus ik trek de rok gewoon aan zoals hij is, zonder te verkorten of whatever.

Tot over twee weken maar weer!
Voor een regenseizoen is het hier trouwens opvallend droog. En we zijn al over de helft.