Ben d'r nog.

Ik ben alweer terug in Nederland, maar ben nog niet klaar met mijn verslag. Ik doe m'n best om het zo snel mogelijk af te maken. Hier komt in ieder geval weer een stukje.

Zaterdag ging ik samen met Sanni naar Hongdae, voor de laatste keer, dachten we. Voordat ik wegging, kwam m'n hostvader naar me toe en zei: 'Judith, neem geen drankjes van vreemde mannen aan, want daar kunnen drugs in zitten. Drink ook geen alcohol alsjeblieft.' Ik ben sowieso niet het type dat drankjes aangeboden krijgt, maar ik beloofde het m'n vader toch maar. In Hongdae kwamen we ineens Jan tegen, die daar alleen rondliep. Samen aten we lunch, wat een beetje awkward was, maar wel gezellig.

Zondag deed ik helemaal niets. Ik was nog steeds in m'n pyjama toen m'n familie terugkwam uit de kerk en vijf kerkjongens hadden meegenomen. ...Oké dan. Dus toch maar als een haas de douche in gegaan en daarna stoer geprobeerd te kijken terwijl ik de woonkamer in liep. Gelukkig gingen ze allemaal snel weer weg en bleef er eentje over. Met hem gingen we (moeder, broer en ik) 's avonds shoppen voor kleren voor m'n broer. Hij was echt het schattigste jochie dat ik ooit heb ontmoet. Hij bleef ook eten, en hielp m'n moeder met koken en de tafel dekken enzo. Hij was zó beleefd en vriendelijk, dat het bijna achterdochtig werd. M'n broer leek daardoor nog chagrijniger dan normaal. Toen de kerkjongen weg was, liepen m'n moeder en ik daarna nog voor een half uur met een blij hoofd rond.

Maandag was een normale schooldag en 's avonds deed Maddie mee met wiskunde club. Het was daardoor ineens een stuk leuker en de leraar vroeg ons of we misschien iets zachter konden lachen.

Dinsdag hadden we Engelse club, wat iedereen ineens een stuk minder leuk vond door de Indonesische leraressen. Maar we sloegen ons er dapper doorheen en verlieten de les levend.

Woensdag 's middags moesten we onze tafels schoonmaken voor de examens van de derde klassers, die plaats zou vinden ergens in november. Ook kregen we te horen over een huiswerk opdracht, waarbij we een film moesten maken. Ik kreeg te horen wat mijn rol was, wie mijn echtgenoot was en dat we elkaar zaterdag zouden zien om te filmen. Na school hing ik samen met Maddie en nog een tros anderen rond bij de chicken place van iemand's ouders. We aten eggbread en het was erg gezellig.

Donderdag had ik weer co-teaching met de Engelse leraressen. Net als de eerste keer vroeg één van de twee mij een paar keer om hulp met grammatica en bepaalde woorden (zoals 'fontein'). Als je als Engelse lerares een student om hulp moet vragen, gaat er volgens mij iets mis, maar het zal wel.

Vrijdag was een saaie dag en aan het einde ervan liep ik naar huis met Doohyung, een jongen uit klas 2-4. Hij vindt het leuk om me belachelijk te maken, dus we hebben veel lol gehad.

Zaterdag was het zover. Het filmen. Ik had een script gekregen en die een paar keer doorgelezen. 'Je hoeft het niet uit je hoofd te leren!' zei onze director, Serim. Samen met haar en een andere klasgenoot die in hetzelfde appartementsgebeuren woont, gingen we met de bus naar het huis van een meisje toe. We waren echter wel erg vroeg, dus Serim kocht eten voor ons, hehe. Vervolgens vroeg ze me: 'Heb je het goed uit je hoofd geleerd, Judith?' Nou, uh, nee dus. Ik had één van de hoofdrollen, dus ik ben nogal vaak in beeld (wat ik zelf wel jammer vind), maar uiteindelijk kwam het best goed. Ik probeerde er gewoon niet te veel bij stil te staan dat zometeen de rest van de klas - en waarschijnlijk ook anderen - me zou kunnen zien en horen in een film.

Op zondag zou er een evenement zijn voor een goed doel waarbij K-Pop artiesten kwamen. Sanni en ik besloten dat te onderzoeken. Uiteraard kwam er dus helemaal niemand opdagen, want dat soort geluk hebben Sanni en ik nu eenmaal. We gingen onze ronde dus maar maken langs de K-Pop entertainment gebouwen, want we zaten toch al in die hoek. Ook daarbij zijn we helaas niemand tegengekomen. Toen we 's avonds thuiskwamen zei Jan op Facebook: 'Hee, zijn jullie nog naar dat evenement geweest? Want wij gingen een half uurtje voor het einde en toen kwam Jay Park opdagen!' (Da's dus zo'n K-Pop rakker.) Ha. Ha. Ha. Heel erg leuk.

Maandag heb ik badminton gespeeld met een meisje waarvan ik de naam niet heb opgeschreven en had ik wiskunde club. Zoals gewoonlijk dus.

Dinsdag 's avonds wilden Sanni en ik proberen om kaartjes te krijgen voor het TVXQ concert wat zou komen. Onze host vaders zouden ons helpen. Dus op het tijdstip van de verkoop zaten we allemaal klaar voor onze computers. Wij waren niet de enigen die naar TVXQ wilden, om het maar even zo te zeggen. Het duurden eeuwen om erdoor te komen en toen het eindelijk lukte, konden we de kaart niet kopen omdat we de verkeerde browser hadden (google chrome in plaats van internet explorer). Tegen die tijd was iedereen er helemaal klaar mee. M'n hostvader gaf het later op dan ik. 'Nee, het moet lukken!!' zei hij, maar helaas. Die dag was ook m'n vriendin Dayeon jarig.

Woensdag was ik vroeg uit en ging ik naar de bieb. In Nederland is dat vrij gemakkelijk, vergeleken met hier waarbij je de bus moet nemen en daarna door allerlei struiken moet kruipen voor een kwartier. Heb het uiteindelijk gelukkig toch overleefd.

Donderdag na school moest ik met een aantal klasgenoten de stad in om verder onze film te filmen. Er werd onder andere gefilmd hoe mijn echtgenoot en ik elkaar voor het eerst ontmoeten, op dates gingen en vervolgens trouwden. Het was erg grappig en ook nogal awkward, vooral toen ik met m'n echtgenoot hand in hand moesten lopen en lachen als verliefde tortelduifjes.

Vrijdag moesten we naar YFU, wat zoals altijd vrij vervelend is. Maddie en ik moesten snel onze lunch naar binnen schuiven en naar de busstop rennen om niet te laat te zijn. Vervolgens bij YFU was het net zo saai als anders en moesten we praatten over problemen die we niet hadden.

Zaterdag kwam Sanni naar mijn huis toe. We waren van plan de grootst mogelijke bak ijs te kopen bij Baskin Robbins, maar die was dicht, zoals dat alleen in mijn dorp gebeurt. Verder was het erg leuk en hebben we gewoon wat rondgehangen.

Zondag deed ik niets en lunchte ik alleen met m'n tweede moeder.

Maandag beëindigden we het filmen. We moesten een paar scènes over doen omdat er de volgende keer iets mis was gegaan. Ook filmden we de laatste scènes, waarbij we voedsel moesten eten, hehe.

Dinsdag toen ik op school wakker werd van m'n dagelijkse dutje, was er ineens niemand in het klaslokaal. Ik voelde me zwaar in de steek gelaten voor een half uur, toen iedereen pas weer terug kwam. Het bleek dat ze naar een computerlokaal gegaan voor een toets. Ook veranderden we van plek en ik kwam te zitten naast de jongen die in de film m'n echtgenoot is. Andere leden van ons groepje vonden dat wel heel erg leuk. Ook loste ik eindelijk een raadsel op. Het was me opgevallen dat sinds een tijdje, elke keer wanneer ik wegging en weer terug kwam, m'n iPod op een andere plek lag terwijl er andere liedjes speelden. Dit was geen ramp, maar ik was wel nieuwsgierig naar wie het was. En die dag kwam ik er eindelijk achter toen ik terug kwam van het toilet en Jinwoo op m'n plek zag zitten. Hij was muziek aan het luisteren en zat van me afgedraaid om met iemand te kletsen, dus hij had me niet gezien. Terwijl ik dichterbij kwam, kreeg hij me eindelijk in de gaten en keek naar me vanuit zijn ooghoeken terwijl hij oh zo langzaam, de oordopjes uit zijn oren haalde. Alsof ik het niet zou zien als hij het langzaam deed, ofzo. Vervolgens liep hij op een rustig tempo en op bijzonder nonchalante wijze weg (niet dus).

Op woensdag was het weer zover en zat er bijna een Engels schrijfexamen aan te komen. Ik was spontaan de populairste in de hele klas en iedereen was bevriend met me. 's Middags hadden we weer een clubbijeenkomst, maar ik vond het niet zo leuk meer als daarvoor. Er was namelijk een optreden waarbij ik niet mee mocht doen (waarschijnlijk omdat ik een buitenlander ben).

Donderdag heb ik ook de laatste mensen nog geholpen met hun Engelse dingetjes. Twee minuten voor we het essay moesten schrijven, werd ik zelf per ongeluk wakker en besloot mee te doen. Ik was na een paar minuten klaar en had m'n papiertje vol, toen Dayeon me het hare liet zien vanaf de andere kant van het gangpad. Toen ik de mijne ook optilde om het haar te laten zien, zei een jongen achter haar: 'Hallo hé.' Dat was wel grappig.

Vrijdag tijdens muziekles maakte ik armbandjes van elastiekjes met m'n vriendinnen. Ik maakte ze voor anderen en anderen maakten ze voor mij, dus het was erg gezellig.

Zaterdag zou ik met school naar de DMZ gaan. Wat ze er alleen niet bij hadden verteld, was dat het met name een dag was waarbij we naar vogels gingen kijken. In plaats van dus echt hele coole dingen te doen, hebben we voornamelijk naar vogels gekeken. Wel heb ik mijnen gezien op twee passen van me vandaan en heb ik een half uurtje door een verrekijker richting Noord-Korea geloerd. Je mocht in dat stukje geen foto's maken, maar dat heb ik per ongeluk wel gedaan. Het was jammer genoeg wel mistig.
's Avonds toen ik thuiskwam, hadden we zoete aardappel en warme kastanjes als avondeten. Ik wist niet zo goed wat ik moet doen met de kastanjes, dus eerst at ik een paar zoete aardappelen, en daarna liet m'n moeder zien hoe ik het moest doen. Na een paar kastanjes had ik er eentje die in m'n mond spoot toen ik hem open probeerde te bijten, iets waar ik niet heel blij van werd, maar ik ging dapper door. Twee kastanjes later gebeurde het. Ik lig er nog steeds wakker van 's avonds. Ik beet een kastanje precies doormidden en dat was maar goed ook, want aan de binnenkant zaten twee wormen. Of misschien was het er één, die ik doormidden beet. ...Ik denk dat we wel kunnen zeggen dat ik voor de rest van de avond niet zo heel veel honger meer had.

Na een nacht slecht slapen en nachtmerries over wormen ging ik op zondag samen met Sanni naar Kintex (ik was daar dus al eerder geweest met school). Sanni's derde host vader heeft namelijk een bedrijf in huisdierenvoedsel en hij stond in Kintex op een huisdierenbeurs. Sanni had daarom VIP kaarten gekregen van haar vader. We liepen er even rond en zagen allemaal geverfde huisdieren enzo. We lunchten bij de Subway en besloten we naar de Koreaanse versie van Toys R Us te gaan. Daar had ik heel veel zin in. Het viel jammer genoeg wel een beetje tegen... maar dat gaf niets, want daarna gingen we shoppen op een plek genaamd One Mount.

Maandag hadden we gewoon weer school en kreeg ik een elastieken armbandje van Doohyung, dus dat was wel leuk.

Dinsdag hadden we geen multiculti club vanwege de examens van de derdeklassers, dus waren we wat eerder uit.

Woensdag was de dag voor de examens van de derdeklassers. Mijn klas was uitgekozen om samen met een paar andere klassen buiten in de kou naast de rode loper te gaan staan. Als de derdeklassers dan naar buiten kwamen (en naar huis gingen om te leren) moesten we klappen en juichen. Daarna moesten we onze klas nog wat verder opruimen en konden we ook naar huis. Omdat we weer lekker vroeg uit waren, gingen Sanni en ik naar Itaewon, het buitenlandersdistrict. Daar liepen we lekker rond en aten we westers voedsel.

Op donderdag waren er dus examens en ging ik samen met Sanni naar Shinchon. We waren er in de zomer ook al eens geweest en je kon er lekker shoppen, dus dat hebben we ook gedaan. We hebben met name sokken gekocht, want die zijn in Korea leuker dan waar dan ook.

Vrijdag was een leuke dag op school, want ik speelde veel met m'n klasgenoten en heb nog iemand aan het lachen gekregen voor zo'n vijf minuten lang.

Zaterdag besloten Sanni en ik ons weer te wagen aan een stevige wandeling de heuvel op. Het was net zo mooi als de eerste berg die we beklommen, maar wel een stuk kouder. Helaas had ik een te strakke broek aangetrokken, dus over sommige rotsblokken heenklimmen was nogal lastig.

Zondag deed ik lekker helemaal niets, want m'n excuus was dat ik de dag daarvoor al gruwelijk had gewandeld.

Maandag bleek Maddie haar laptop te hebben meegenomen dus keken we film nadat school klaar was. We keken Spirit, want dat is één van haar lievelingsfilms. Daarna hadden we voor de laatste keer wiskunde club, wat wel erg leuk was, maar we deden verder niets speciaals.

Dinsdag 's middags ging ik met Sanni naar Lafesta. Als lunch aten we bij een broodjeszaak genaamd Paris Baquette, keken we film en hadden we kimbap en mandu als avondeten.

Dat was 'm weer even voor nu. Tot de volgende keer hopelijk.